作词 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit

作曲 : Thitiwat Rongthong/Puntapol Prasarnrajkit

ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก

แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก

แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว ติดในใจชั่วกาล

ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ

ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน

เธอคือความรักแท้ ที่ฉันหามาเนิ่นนาน

แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ

ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล

กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป

กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว

กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ

แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม

ใช่ไหม

ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก

มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ

กลับมาเพื่อพบเจอ บอกรักเธออีกครั้ง

แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้

พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน

กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป

กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว

กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ

แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม

ใช่ไหม

กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป

กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว

กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ

แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม

กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป (ใช่ไหม)

กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว

กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ

แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ (ใช่ไหม)

ใช่ไหม

ใช่ไหม